Geboorte Tatum
MIJN 4E BEVALLING!
Een grote sprong terug in de tijd. Het is 13 juni 2017. Om 9.00 uur is de 20-weken echo. Oh wat vind ik het spannend! Bij de oudste was ik totaal niet bezig met wat er allemaal mis zou kunnen zijn, maar nu bij nummer vier.. pff.. Maar de NIPT was goed, dus ik heb er vertrouwen in. Tijdens de echo ziet het er allemaal super uit! Hele opluchting! De verloskundige heeft het geslacht van ons vierde wonder opgeschreven en ik was erg nieuwsgierig! Krijgen we dan nu na drie jongens een meisje?! Op de parkeerplaats wilde ik gelijk de envelop openmaken. Vriendlief was het er eigenlijk niet mee eens, maar vooruit we kijken wel. Ik open de envelop en geef hem het briefje. Hij kijkt naar het briefje en krijgt een grote glimlach op zijn gezicht. Hij draait het briefje om en ik lees: Gefeliciteerd een dochtertje! Heel veel geluk namens FARA. Ik kon alleen maar heel hard huilen! De kers op de taart! Na drie jongens komt er een meisje, een zusje, een dochter!
Na 39 weken zwangerschap was ik er behoorlijk klaar mee en ben ik gestript. In de hoop dat het deze keer ook gelijk wat zou doen, aangezien dat met zoon twee en drie ook gelukt was. Ik werd op zaterdag gestript, maar er gebeurde weinig. Zondags nog gezellig vrienden over de vloer gehad en ’s avonds lekker gaan slapen.
’s Nachts rond 1.00 uur werd ik wakker met wat krampen. Deze werden snel aardig serieus, dus om 2.00 uur vriendlief wakker gemaakt om de tijd bij te gaan houden. De weeën kwamen om de 4/5 minuten, maar bij mijn vorige bevallingen ging het ook snel, dus ik zei ga maar bellen! De verloskundige kwam rond 2.30 uur en ik was goed op weg. 8 cm ontsluiting, dus nog even afzien! Linda was er rond 2.45/3.00 uur en kwam net op tijd! Ik wisselde mijn bed en de douche met elkaar af. Onder de douche kan ik goed ontspannen tussen de weeën door. Na een paar keer heen en weer te zijn geweest, vroeg ik de verloskundige of ik mocht gaan persen. Ze zei dat ik zelf na drie bevallingen wel zou kunnen aanvoelen of het zover was, dus begon zachtjes mee te persen. Dat wilde nog niet echt naar mijn zin, dus de verloskundige heeft toen het laatste randje weggemasseerd. Weeën zijn heftig, maar dat deed ook echt heel erg pijn! Daarna ging het erg snel. Met tweeëneenhalve perswee werd om 3.40 uur onze dochter geboren! Wat hadden we hier lang opgewacht en wat een opluchting dat alles achter de rug was en goed was gegaan!